Қыс туралы жұмбақтар

Қалбалақтап ұшады.
Қанаты талып,
Жерді барып құшады.


Қолы мен қаламы жоқ,
Бірақ сурет салады көп.


Қыста шыны боп қатады,
Жылыды су боп жатады.


Мүлгіп тұрған бақ тыныш,
Ораныпты ақ күміс.


Балалар жақсы көреді,
Қыста ғана келеді,
Ән – жыр айтса, қысылмай,
Сыйлық, кәмпит береді.


Көлдің беті көк әйнек,
Сырғанауға, тым әйбат!


Таңертең бар, кешке жоқ,
Кеш түгіл, түсте жоқ.
Мен әдемі моншақпын.
Әрі елеспін, ұсақпын.


Тікен, тікен, тік біткен.
Қысы, жазы бір түсте.


Қыс айында, мұз айында
Жүгірсе зыр етеді.
Бір адамды екеу ара
Көтеріп ап кетеді.


Жүгірсе де шаңы жоқ,
Тоқтай алар әлі жоқ.


Қыста ғана болады
Ұстасаң қолың тоңады.